Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc@warszawska.info    abc.warszawa@gmail.com

Firma

Reklama - Cennik

Spis ulic

Boleść, Bonifraterska (strona wschodnia), Burmistrzowska, Ciasna, Dolańskiego, Fondamińskiego, Franciszkańska, Freta, Gomulickiego, Konwiktorska, Kościelna, Koźla, Pl.Krasińskich (strona wschodnia), Międzyparkowa, Mostowa, (pierzeja północna), Nowiniarska, Piesza, Przyrynek, Rajców, Rybaki, Rynek Nowego Miasta, Samborska, Sapieżyńska, Stara, Świętojerska (do Pl.Krasińskich), Szymanowska, Telakowskiej, Wójtowska, Zakroczymska.

Jak pisze Eugeniusz Szwankowski: Plac Krasińskich rozciąga się między Długą i Świętojerską, pomiędzy wylotami Miodowej i Bonifraterskiej; ukształtowany w końcu XVIII w. z dawnego dziedzińca pałacu Krasińskich. Pałac wzniesiony przez wojewodę Jana Dobrogosta Krasińskiego w 1. 1677-1683 wg projektu znakomitego architekta Tylmana z Gameren należy do najpiękniejszych w Warszawie. Dekorację rzeźbiarską obu elewacji pałacu i od strony placu, i od ogrodu wykonał Andreas Schliiter, słynny rzeźbiarz gdański. Dziedziniec pałacowy ogrodzony był od strony Długiej i Świętojerskiej murem z bramami. W 1779 na wprost pałacu wzniesiono gmach Teatru Narodowego i dziedziniec w połowie wybrukowany przemienił się w plac publiczny. W pałacu zakupionym w 1764 przez Rzeczpospolitą mieściły się urzędy-komisje, od których nazwano go pałacem Rzeczypospolitej lub Komisji. Po pożarze w 1782 pałac odbudował arch. Dominik Merlini nadając wnętrzom styl klasycystyczny. W czasach stanisławowskich kilku wybitnych architektów projektowało regulację placu, projektów jednak nie wykonano. W1. 1796-1806 nazwano go placem Kamery od urzędu Kamery Pruskiej w pałacu, a następnie placem Komisji od mieszczącej się w tymże pałacu Komisji Sprawiedliwości. W l. 1809/1810 od placu do Bonifraterskiej przebito ul. Nowiniarską. W 1815 plac otrzymał nazwę Krasińskich.
W czasach Królestwa Kongresowego na placu odbywały się targi na wełnę; w związku z tym wystawiono w 1823 dwie żeliwne studnie empirowe (arch. P. Aigner). Między pałacem i Długą w 1786 arch. Stanisław Zawadzki wzniósł klasycystyczny budynek Komory Celnej z portykiem kolumnowym. Od połowy XIX w. aż do 1944 mieściło się tu Archiwum Główne Akt Dawnych. Między pałacem i Komorą wzniesiono w 1838 pałac Badenich (arch. A. Gołoński). W 1833 Teatr Narodowy zamknięto i urządzono w nim składy; rozebrano go ostatecznie w 1884 wznosząc na tym miejscu rząd kamienic zamieszkałych przez ludność żydowską. Od końca XIX w. aż do 1939 pl. K. wraz z ul. Miodową był dzielnicą sądową; w 20-leciu międzywojennym w pałacu Badenich mieścił się Sąd Apelacyjny, a w pałacu Krasińskich - Sąd Najwyższy. W 1936 postawiono na placu pomnik Jana Kilińskiego. W 1937 w budynku sądowym odgradzającym plac od Bonifraterskiej przebito arkadę i przeprowadzono pod nią linię tramwajową biegnącą na Żoliborz.
W 1939 i 1944 obudowa placu została zniszczona, pałace wypalone, a pomnik Kilińskiego hitlerowcy wywieźli. Po wojnie ok. 1948 przez plac przeprowadzono linię trolejbusową, zamiast skasowanego tramwaju. W 1946 ustawiono ponownie pomnik Kilińskiego przeniesiony w 1959 na Podwale. W 1957 ukończono restaurację kościoła garnizonowego, a w następnym roku pałacu Krasińskich umieszczając w nim Zbiory Specjalne Biblioteki Narodowej. Ruiny pałacu Badenich rozebrano; w odrestaurowanej Komorze Celnej umieszczono w 1965 Bibliotekę Instytutu Sztuki PAN. Mury oficyny sądowej z arkadą rozebrano łącząc pl. Krasińskich z Bonifraterską.

W miejscu pomnika Kilińskiego w 1989 roku odsłonięto pomnik Powstania Warszawskiego, a w 1999 roku oddano do użytku gmach sądów z przepustem nawiązującym do dawnego przejazdu w oficynie pałacu Krasińskich.