|
dzielnica |
osiedle |
|
Andersa, Anielewicza,
Bohaterów Getta,
Bonifraterska
(strona zachodnia),
Dawidowskiego,
Długa,
Dubois, Dzielna, Dzika,
Franciszkańska (18),
Inflancka,
Jana Pawła II (strona wschodnia,
parzysta),
Karmelicka,
Pl.Krasińskich (strona zachodnia),
Lewartowskiego,
Miła,
Miodowa
(strona zachodnia,
nieparzysta),
Muranowska, Nalewki, Niska, Nowolipki, Nowolipie, Pawia, Pokorna,
al."Solidarności", Schillera, Słomińskiego, Wałowa,
Zamenhofa. |
|
Niewielka
dwujezdniowa ulica łącząca Stawki i
Konwiktorską, położona pomiędzy ul. Andersa i
Bonifraterską. Pomiędzy jezdniami pomnik
poświęcony Poległym i Pomordowanym na Wschodzie.
|
|
strona południowa Muranowskiej - osiedla
mieszkaniowe |
|
strona północna Muranowskiej - hotel IBIS |
|
Historia ulicy (wg. Eugeniusza
Szwankowskiego - Ulice i Place Warszawy.)
Niewielka ulica idąca od Bonifraterskiej do
Nowotki [obecnie Andersa]. Ongiś droga narolna,
od końca XVII w. droga prowadząca od
Bonifraterskiej do pałacu Murano arch. Józefa
Bellottiego, wzniesionego w 1686 przy rogu
późniejszej Muranowskiej i Sierakowskiej. Przed
1770 zamieniona na ulicę otrzymała od nazwy
pałacu miano ul. Muranowskiej lub Moranowskiej.
Ulica kończyła się w okolicach Dzikiej (późn.
Zamenhofa). Zabudowana była na całej długości 2
domami murowanymi, 21 domami i dworkami
drewnianymi wśród ogrodów oraz wspomnianym
pałacem. Utworzenie ok. 1820 dzielnicy
żydowskiej zagęściło zabudowę M. od
Bonifraterskiej do pl. Muranowskiego.
Wybrukowana w 1864, zabudowana w końcu XIX w. aż
do Dzikiej kamienicami czynszowymi, była ulicą
handlową. W czasie okupacji znalazła się w
obrębie getta. W l. 1943 i 1944 zabudowa uległa
zniszczeniu. Po wojnie M. została skrócona do
niewielkiego odcinka.
W końcu XVIII w. na osi M. u wylotu ul. Nalewki,
przed dawnym pałacem Murano powstał plac o
kształcie wydłużonego prostokąta; w XVIII w.
obudowany został luźno po stronie wschodniej,
południowej i zachodniej drewnianymi domami, po
stronie północnej usytuowany był pałac i
rozciągał się obszerny ogród pałacowy. W 1818 na
M. umieszczono targ na konie przeniesiony tu z
Królewskiej. W XIX w. na pl. M. odbywały się
popisy cyrkowe, grały teatry, m. in. żydowskie,
a po. 1900 - Teatr Ludowy. Pałac zburzono ok.
1900 budując na jego miejscu kamienice
czynszowe. Od końca XIX w. pl. M. był niezwykle
ruchliwym siedliskiem handlu. Ok. 1909 przez
plac i ulicę przeprowadzono linię tramwajową.
Zabudowa placu, podobnie jak i ulicy, zniszczona
została w czasach okupacji hitlerowskiej. Ok.
1950 w związku z przeprowadzeniem ul. Nowotki
pl. Muranowski został skasowany. |
| |
|
|
