|
lody u Hodunia
Nowomiejska 9
tel. 0 22 635 73 46
lody@onet.pl
Lody przez cały rok. Kilkadziesiąt
smaków, desery, pyszna kawa. W każdy
ciepły dzień świąteczny kolejka
obowiązkowa.
To świadczy o jakości wyrobów i renomie
firmy. Bo to są pyszne lody.
|
Nowomiejska nr 9, hip. 175, kamienica Wolfowska,
Klucznikowska. W drugiej połowie XV w. dom Macieja
siodlarza i jego żony Marty, przekazany 1499 zięciowi
Dambali (Dąbala). 1518 drugi mąż Dambaliny Jakub kotlarz
odstąpił posesję kramarzowi Pawłowi Zembrzuskiemu (zw.
Klucznikiem) z Ciechanowa, który w latach trzydziestych
wzniósł kamienicę uczestnicząc we wspólnych
przedsięwzięciach budowlanych z sąsiadami: 1531 ściana
sąsiedzka z posesją nr 7, 1533-38 ściana sąsiedzka z
posesją nr 11; zapewne nieco wcześniej zbudowane razem
ściany frontowe kamienic nr 9 i 11 (ściana sąsiedzka
między tymi kamienicami dostawiona do wspólnej
frontowej). |
Kamienica późnogotycka
była co najmniej piętrowa, z parterem dwutraktowym, od
frontu miała sień z zejściem do piwnicy, w tylnym
trakcie sklepioną izbę i przechód na podwórze. W latach
1550-79 wzmiankowany zięć Zembrzuskiego (Klucznika)
Wolff Stetner, który przyczynił się zapewne do budowy
lub rozbudowy kamienicy (do połowy XVII w. zwanej
Wolfowską). W posiadaniu Zembrzuskich (Kluczników) do
1660. W. XVII przebudowana: wymiana obu ścian
zewnętrznych, wprowadzenie układu trzytraktowego z wąską
sienią, sklepioną izbą przednią, schodami w środkowym
trakcie i latarnią (?).
Przed 1743 należała do Kostrzębskich (Kostrzembskich)
właścicieli sąsiedniej kamienicy nr 7, następnie ok.
1748 do Teresy Frantzenowej. 1743 i 1790
czterokondygnacjowa, dwuosiowa z trzykondygnacjową
oficyną od strony Szerokiego Dunaju, z którą połączona
bocznym skrzydłem. 1754 mieszkał tu malarz ("Chynczyk")
Stanisław Zwieszyński, 1792 rzeźbiarz Jakub Monaldi. W
połowie w. XIX mieściła się tu fabryka mydła i świec
Tobiasza Kryszewskiego. Wśród późniejszych właścicieli
m.i.: rodzina Kamińskich (Kamieńskich) wzmiankowana
1819-44, Majów 1865-78, Chęcińskich 1930.
Po 1944 zachowane piwnice i parter, obie elewacje
zniszczone.
Odbudowana 1954-55, po uprzedniej rozbiórce większej
części ocalałych fragmentów, wg proj. Stanisława Żaryna,
w nawiązaniu do stanu sprzed 1944.
Zrekonstruowano układ parteru, fasadę, zmieniono układ i
poziom pięter oraz elewację od podwórza, nie odbudowano
oficyn na podwórzu. - Czterokondygnacjowa. Piwnice
trzytraktowe, z arkadową ścianą wzdłużną w tylnym
trakcie; wszystkie ściany, a do 1954 takie sklepienia
częściowo ostrołukowe i z lunetami, gotyckie, z lat
trzydziestych w. XVI; w środkowym trakcie ślad schodów
na parter, w ścianach bocznych wnęki; schody na podwórze
i drobniejsze domurowania z okresu nowożytnego. Fasada
dwuosiowa. W przyziemiu portal kamienny, w typie
pierwszej połowy XVII w., boniowany, zamknięty
półkoliście z zaznaczonym kluczem zwieńczonym kulą,
drzwi pobite blachą, obok nowo projektowane wejście do
sklepu; na piętrach okna w profilowanych opaskach, pod
nimi gzymsy kordonowe. Dach z wystawką i latarnią. |