plan ulicy

Wąska uliczka staromiejska łącząca Rynek Starego Miasta z ul. Podwale. Zamyka ulicę Piwną, a także sąsiaduje z Szerokim Dunajem, przecinając jeszcze przed murami staromiejskimi uliczkę Rycerską.

Nazwa ulicy pochodzi od strumienia (Dunay), który wpływał do fosy. Zabudowa Dunaju w XV wieku była przeważnie drewniana, zniszczona w większości w pożarze 1478 roku.
Ulica dochodziła do linii murów miejskich, gdzie stała baszta, zastąpiona 1598-1612 bramą zwaną Nową, a od połowy w. XVII Poboczną. Przed 1655 zwężono przyrynkowy odcinek ulicy, której część zajęła kamienica miejska (ul. Nowomiejska nr 1). Po rozebraniu w 1804 Bramy Pobocznej, Wąski Dunaj zyskał pełny wylot na Podwale.  Pierzeje wsch. odcinka ulicy tworzą boczne elewacje budynków ul. Nowomiejska nr 1 i Rynek nr 31- ul. Piwna nr 48 oraz dalej na zach. kamienica ul. Piwna nr 53. Pozostałe domy pierwotnie, niektóre aż do w. XVIII, drewniane, pierwsze murowane powstały w. XVI (nr 10, częściowo nr 12 i nieistniejący d. nr 7/9,). Na narożniku nie istniejącej dziś ul. Żydowskiej (zw. też Abrahamowską), wybiegającej od Wąskiego Dunaju ku pd. (między nr 5 i 7/9) i następnie załamującej się ku zach. i dochodzącej do ul. Rycerskiej, stała w. XIV-XV drewniana bożnica.
Zabudowa zniszczona 1944, odbudowana w latach 1949-62, oprócz domu nr 7/9. Po odbudowie zmieniono numery porządkowe nieparzystej strony ulicy.
Na wąskim Dunaju znajdziemy pracownię złotniczą, sklep spożywczy, Pub-Senator, pracownię jubilerską, galerię  i jeszcze dwie restauracje.