|
 |
|
Brzozowa,
Bugaj,
Celna,
Dawna,
Długa
(strona południowa),
Dziekania,
Jezuicka,
Kanonia,
Kamienne Schodki,
Krzywe Koło,
Miodowa
(strona wschodnia),
Mostowa
(pierzeja południowa),
Nowomiejska,
Piekarska,
Piwna,
Podwale,
Rycerska,
Rynek
Starego Miasta,
Senatorska
(1,3),
Szeroki Dunaj,
Świętojańska,
Wąski
Dunaj,
Plac Zamkowy,
Zapiecek. |
|
Rynek
Starego Miasta - strona Kołłątaja |
|
 |
Kołłątaj Hugo (1750-1812). Mąż stanu, uczony i
pisarz polityczny; podkanclerzy wielki koronny,
działacz Komisji Edukacji Narodowej i
Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych, reformator
Akademii Krakowskiej. Był jednym z przywódców
stronnictwa patriotycznego i ideowym twórcą
reform Sejmu Czteroletniego, współtwórcą
projektu Konstytucji 3 Maja i innych aktów
ustawodawczych. Skupiał wokół siebie grono
postępowych działaczy i publicystów, powszechnie
znane jako Kuźnica Kołłątajowska. Zebrania ich
odbywały się w rezydencji Kołłątaja na Solcu,
zw. „Pasztetem". Na emigracji od 1792 r. brał
udział w przygotowaniu powstania. W 1794 r.
został członkiem Rady Najwyższej Narodowej i
kierownikiem Wydziału Skarbu. Po upadku
powstania był więziony przez Austriaków do 1802
r. W czasach Księstwa Warszawskiego został
odsunięty od władzy. Zmarł w Warszawie w
kamienicy przy Rynku Starego Miasta 21.
Najważniejsze dzieła: Listy anonima, Prawo
polityczne Narodu Polskiego,
Porządek fizyczno-moralny.
Grób w katakumbach na cmentarzu
Powązkowskim, miejsce nie znane.
Tablica pamiątkowa przy Rynku
Starego Miasta, na domu, w którym
zmarł. |
|
w tle wygląd
przedwojenny - kontur oznacza zniszczenia
wojenne |
|
|
|
|
|
|
